źródło: MPK
Biorą udział w paradach, jubileuszach, istotnych dla historii Poznania rocznicach: Czerwca ’56, Powstania Wielkopolskiego, kursują w ramach linii turystycznych czy podczas obchodów "Katarzynki". Co roku na ich pokładzie kwestują wolontariusze Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Na początku 2013 r., oddaliśmy Poznaniakom odrestaurowany, dzięki wparciu Modertransu oraz Klubu Miłośników Pojazdów Szynowych, sanocki wagon doczepny z 1950 roku. Na swoje drugie życie czekają jednak o wiele cenniejsze, unikatowe w skali światowej, egzemplarze z lat 30’tych i 40’tych. KMPS zgłosił projekt ich odnowienia jako propozycję do budżetu obywatelskiego
Chodzi o dwa zabytkowe wagony tramwajowe: silnikowy KSW z 1944r. „Heidelberg” oraz doczepny S2D z 1930 roku „Duży Szczeciniak”.
Wagon silnikowy KSW o numerze taborowym 158, został wyprodukowany w fabryce Waggonfabrik Fuchs w Heidelbergu. Skrót KSW oznacza „Kriegs-Straßenbahn-Wagen”, czyli „Wojenny Wagon Tramwajowy” – charakteryzujący się prostą konstrukcją, dużymi łatwo otwieranymi podczas nalotów bombowych drzwiami i wysoką pojemnością pasażerską. Wagon trafił do Poznania w 1944 r. jednak z powodu braku części wyposażenia elektrycznego wagon skierowany został do ruchu dopiero w roku 1950. Około roku 1965 tramwaj przeszedł remont połączony z przebudową na jednokierunkowy (likwidacja jednego stanowiska sterowania oraz
drzwi z lewej strony, zmiana wykroju i zmniejszenie liczby okien bocznych etc.). W takim stanie wagon kursował do roku 1972, kiedy to został wycofany z ruchu liniowego i po kolejnej modyfikacji rozpoczął służbę jako wagon gospodarczy (szlifierka do szyn) o numerze bocznym 2033. Na początku lat 90’ całkowicie zakończono jego eksploatację.
źródło: MPK
 |
| Fot. KMPS |
Wagon doczepny S2D o numerze taborowym 423, wyprodukowano w Waggonfabrik Wismar. Początkowo kursował w Szczecinie, stąd nazywany był „Dużym Szczeciniakiem”. Do Poznania został sprowadzony w 1946 roku. Po usunięciu niewielkich zniszczeń wojennych został wprowadzony do eksploatacji w tym samym roku. Charakteryzował się znajdującymi się w połowie długości wejściem prowadzącym do części niskopodłogowej. Na końcach, na podwyższonej podłodze znajdowały się przedziały pasażerskie wyposażone w ławki. W trakcie remontu w 1960 roku usunięty został szeroki pas nadokienny stanowiący rynienkę dla spływającej z dachu wody, zmieniono oświetlenie zewnętrzne, dodano gniazdo złącza miedzywagonowego oraz oświetlenie tablicy numerycznej na dachu. W takiej postaci wagon był eksploatowany do 1970 roku, kiedy został sprzedany i zaadaptowany na altankę ogrodową.
źródło: MPK
 |
| fot. KMPS |
